 |
| ปลาทองในสมัยโบราณ |
ปลาทองถูกนำมาเลี้ยงเป็นครั้งแรกในประเทศจีนกว่า 1,000 ปีที่ผ่านมา และสายพันธุ์ที่แตกต่างกันออกไป ปลาทองได้รับการพัฒนามาตั้งแต่อดีต มาจนกระทั้งปัจจุบันก็ได้มีสายพันธุ์ปลาทองแตกต่างกันมากมาย มีขนาด รูปร่างและครีบสีต่างกัน (สีขาว, สีเหลือง, สีส้ม, สีแดง, สีน้ำตาลและสีดำเป็นที่นิยม)
ขนาดของปลาทอง
ในเดือนเมษายน 2008, ปลาทองที่ใหญ่ที่สุดในโลก ถูกวัดโดยบีบีซี วัดได้ 48 ซม. เป็นปลาทองที่อาศัยอยู่ในประเทศเนเธอร์แลนด์ ส่วนปลาทองที่มีขนาดใหญ่รองลงมามีชื่อว่า "โกลดี้" เป็นปลาทองที่เลี้ยงไว้ในประเทศอังกฤษ วัดขนาดได้ 38 ซม และหนักถึง 0.91 กิโลกรัม ในเดือนกรกฎาคม 2010, ปลาทองขนาด 41 ซม.หนัก 2.3 กิโลกรัม ถูกจับได้ในบ่อที่ประเทศอังกฤษ
 |
| ปลาคาร์พ Prussian carp |
ปลาทองได้รับสายพันธุ์มาจากปลาคาร์พปรัสเซีย (Carassius auratus gibelio) ในประเทศจีน และปลาทองยังมีสัมพันธ์ที่ใกล้เคียงกับป่าในบริเวณนั้น ก่อนหน้านี้บางแหล่งข่าวอ้างว่าปลาคาร์พ Crucian (Carassius Carassius) เป็นสายพันธุ์เดียวกันกับปลาทอง แต่พวกมันมีความแตกต่างหลายลักษณะ
C. auratus มีจมูกแหลมกว่า ในขณะที่จมูกของ Carassius C. มีลักษณะกลม C. gibelio มักจะมีสีเทาหรือสีเขียว ในขณะที่ ปลาคาร์พ crucian มักมีสีบรอนซ์ทอง
ลักษณะของปลาทอง
ปลาทองในท้องตลาด จะมีลักษณะอยู่ 2 แบบ คือ
1.ปลาทองที่มีลำตัวแบนยาว มีลำตัวแบนข้าง และมีครีบหางเดี่ยว ยกเว้นวากิ้นซึ่งมีครีบหางคู่ ปลาในกลุ่มนี้มักจะว่ายน้ำได้รวดเร็ว ปราดเปรียว ทนทานต่อโรคต่าง ๆ และเจริญเติบโตได้เร็วกว่า ปลาทองที่จัดอยู่ในกลุ่มนี้ได้แก่
- โคเมท
- ชูบุงกิ้น
- วากิ้น
กลุ่มที่มีครีบหลัง ได้แก่
- ออรันดา
- เกล็ดแก้ว
- ลักเล่ห์
- แพนด้า
- โทะซะกิน
กลุ่มที่ไม่มีครีบหลัง ได้แก่
- สิงห์จีน
- สิงห์ญี่ปุ่น
- สิงห์ดำตามิด
- รันชู
- ลูกโป่ง
- ตากลับ
